امکان سنجی طراحی و استقرار هزینه یابی بر مبنای فعالیت (ABC) در صنعت بانکداری ایران

پیرو تغییرات محیط تجارت، ناشی از رقابت جهانی و تحولات تکنولوژی، بانکها همانند سایر کسب و کارهای امروزی، با تقاضای روزافزون مشتریان برای محصولات و خدمات متنوع مواجه هستند. به این ترتیب، ضرورت پاسخگویی به نیاز مشتریان و بقا در این محیط پویا، پیچیده و بسیار متنوع بازارها، بانکها را وادار میسازد تا به سمت تکنولوژی های جدید و معرفی صدها محصول و خدمت نوین و غیر سنتی روی آورند. مسلم است که حفظ توانایی حرکت در چنین مسیری مستلزم ایجاد ابزارهای دقیقتر برای ارزیابی عملکرد مدیران نسبت به گذشته است. به تبع آن، بدون تعیین «حوزه سود» و آگاهی نسبت به وضعیت سودآوری خدمات، محصولات و مشتریان، اتخاذ تصمیمات مقتضی جهت کسب موفقیت غیر ممکن است؛ لذا بهمنظور کسب موفقیت و دستیابی به راهی دقیقتر و به صرفهتر برای مدیریت پرتفوی خدمات، محصولات و مشتریان، سیستم هزینهیابی بر مبنای فعالیت بهعنوان سیستمی که قادر است تا علاوه بر ارزشگذاری، اطلاعات صحیح و بههنگام در خصوص ارزشافزایی فعالیتها و شناسایی فعالیتهای فاقد ارزش افزوده تامین نماید و درنتیجه موجبات ارتقای عملکرد و سودآوری شرکتها را فراهم سازد، به بانکها معرفی شدند. اهمیت پیادهسازی چنین سیستمی محقق را بر آن داشت تا با مطالعه وضعیت کنونی هزینهیابی در صنعت بانکداری کشور و بررسی شرایط، الزامات پیادهسازی سیستم هزینهیابی بر مبنای فعالیت در صنعت نامبرده، به این سوال پاسخ دهند که آیا طراحی و استقرار هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بانکهای کشور امکانپذیر است یا خیر؟ به این ترتیب، در این پژوهش پس از کسب شناخت نسبت به وضعیت هزینهیابی موجود در بانکها و تایید امکان استقرار هزینهیابی بر مبنای فعالیت در بانکها از دیدگاه صاحبنظران و خبرگان این صنعت، طرحی برای استقرار این سیستم در بانکهای کشور ایران ارائه شد.