سطح سواد سلامت الکترونیک دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 95-1394

امروزه خدمات و اطلاعات سلامت، از طریق اینترنت و سایر ابزارهای ارتباطی الکترونیکی ارایه می شود و دستیابی به آن ها، نیازمند مهارت ها و قابلیت هایی است که سواد سلامت الکترونیک نامیده می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت سواد سلامت الکترونیک در دانشجویان تحصیلات تکمیلی شش رشته دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 95-1394 انجام گرفت.
این پژوهش از نوع پیمایشی- توصیفی بود که در آن داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته، از میان 700 دانشجوی مقطع تحصیلات تکمیلی رشته های پرستاری، بهداشت، اقتصاد سلامت، کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی، فن آوری اطلاعات سلامت و مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران جمع آوری گردید. حجم نمونه با استفاده از جدول Morgan، 248 نفر برآورد شد و نمونه گیری به روش طبقه ای تناسبی صورت گرفت. روایی پرسش نامه با نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از ضریب Cronbach¢s alpha (752/0 = α) تایید گردید. داده ها با استفاده از آزمون های t تک نمونه ای و Independent t تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره سواد سلامت الکترونیک نمونه های مورد بررسی، 367/48 برآورد گردید. بر اساس نتایج آزمون t تک نمونه ای، سطح سواد سلامت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه بیشتر از میانگین به دست آمد (001/0 > P). همچنین، تفاوت معنی داری در سطح سواد سلامت الکترونیک دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری وجود داشت، اما تفاوت معنی داری در وضعیت سواد سلامت الکترونیک مردان و زنان مشاهده نشد.
اعضای جامعه مورد بررسی، به تقویت مهارت کار با واژه پرداز و درک، ارزیابی و تفسیر یافته های پژوهش نیاز داشتند. بالاتر بودن سواد سلامت الکترونیک از سطح متوسط در میان نمونه ها، نشان دهنده آن است که این افراد با کمی آموزش، قابلیت به کارگیری در امر آموزش این مهارت در جامعه را دارند.