کارایی تور ضدحشره در کاهش آلودگی توت فرنگی به سه آفت مهم و بررسی اثر چند ترکیب زیست سازگار روی کنه ی دولکه ای Tetranychus urticae K.، در شرایط گلخانه ای

توت‏فرنگی در میان میوه های معتدله یک میوه ی بی‏مانند می باشد و ایران به ‏دلیل دارا بودن شرایط اقلیمی مناسب می تواند با تولید ارگانیک آن به یک تولید و صادرکننده ی مهم تبدیل شود. در این تحقیق، امکان استفاده از تور ضدحشره علیه کنه ی دولکه‏ای (Tetranychus urticae)، تریپس غربی گل (Frankliniella occidentalis) و شته ی توت فرنگی (Chaetosiphon fragaefolii) بررسی شد. آلودگی گلخانه های ارگانیک و شاهد به این آفات و نیز عملکرد بوته ها و کیفیت (میانگین وزن یک میوه) در گلخانه های ارگانیک، شاهد و تجاری به صورت طرح کاملا تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. تاثیر چند ترکیب زیست سازگار علیه کنه ی دولکه ای در قالب طرح کاملا تصادفی و به روش تاگوچی ارزیابی گردید. طبق نتایج، در گلخانه ی ارگانیک، میزان آلودگی برگ ها به کنه ی دولکه ای و فراوانی جمعیت تریپس طی یک ماه نمونه برداری همواره زیر آستانه ی زیان اقتصادی (به ترتیب آلودگی 25 درصد برگچه ها به کنه و پنج عدد تریپس در هر گل) قرار داشت ولی در گلخانه ی شاهد، میزان آلودگی همواره از آستانه بالاتر بود. فراوانی جمعیت شته ی توت فرنگی نیز در گلخانه ی شاهد همواره از گلخانه ی ارگانیک (صفر) بیشتر بود ولی در هر دو گلخانه، فراوانی جمعیت شته زیر آستانه ی زیان اقتصادی (30 شته در هر گیاه) قرار داشت. عملکرد در گلخانه ی تجاری (4/317 گرم بر بوته) از گلخانه ی ارگانیک (9/216 گرم بر بوته) بیشتر بود، ولی از نظر وزن یک میوه بین این دو گلخانه (به ترتیب 1/12 و 91/11 گرم) اختلاف معنی‏داری وجود نداشت. دو بار استفاده از نیم آزال به فاصله ی دو روز در غلظت 12000 پی پی ام به میزان 40 میلی لیتر برای هر گلدان به خوبی توانست کنه ی دولکه‏ای را کنترل کند. با توجه به نتایج، استفاده از تورهای ضدحشره با مش مناسب جهت جلوگیری از ورود این سه آفت به داخل گلخانه، و نیز استفاده از فرمولاسیون های تجاری حاوی آزادیراکتین در تولید ارگانیک توت فرنگی توصیه می شود.