تاثیر میکوریزا و محلول پاشی با نانواکسید آهن و روی بر عملکرد، درصد روغن و برخی صفات بیوشیمیایی گلرنگ در شرایط محدودیت آبی

به منظور بررسی تاثیر میکوریزا و محلول پاشی با نانواکسید آهن و روی بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی گلرنگ رقم پدیده در شرایط محدودیت آبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد میکوریزا اربوسکولار در دو سطح (مصرف و عدم مصرف میکوریزا)، محلول پاشی نانواکسید در چهار سطح (عدم استفاده از نانواکسید، کاربرد نانواکسید آهن، نانواکسید روی و کاربرد توام نانواکسید آهن و روی) و سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، قطع آبیاری در 50 درصد مراحل تکمه دهی و گلدهی به ترتیب محدودیت شدید و ملایم آبی) بود. نتایج نشان داد که محدودیت آبی محتوای پرولین، فعالیت آنزیم های کاتالاز، پر اکسیداز و پلی فنول اکسیداز را افزایش داد. کاربرد میکوریزا و محلول پاشی نانواکسید آهن و روی این صفات را تحت شرایط محدودیت آبی همانند آبیاری نرمال بهبود بخشید. مقایسه میانگین ها نشان داد که حداکثر عملکرد دانه (52/2278 کیلوگرم در هکتار) در ترکیب تیماری آبیاری کامل، کاربرد میکوریزا و محلول پاشی توام نانواکسید آهن و روی و کمترین آن (25/834 کیلوگرم در هکتار) در آبیاری تا مرحله تکمه دهی، عدم کاربرد میکوریزا و عدم محلول پاشی به دست آمد. کاربرد میکوریزا و نانواکسید آهن و روی عملکرد دانه را 9/35 درصد در مقایسه با عدم کاربرد میکوریزا و نانواکسید آهن و روی تحت شرایط محدودیت شدید آبی افزایش داد. به نظر می رسد کاربرد توام میکوریزا و نانواکسید آهن و روی برای سودمندی تولید گلرنگ تحت شرایط محدودیت آبی قابل استفاده است.