مبانی ارزشیابی براساس نظریه ساخت و سازگرایی

هدف این مقاله ارائه الگوی ارزشیابی براساس رویکرد ساخت و سازگرایی است.پژوهش کنونی از نوع کیفی است که در قالب پژوهش های بنیادی – کاربردی و با بهره گیری از روش تحلیلی – اسنادی صورت گرفته است.در مراحل پژوهش ابتدا به تحلیل مفاهیم ارزشیابی و نیز ساخت و سازگرایی پرداخته شده است. در ادامه ضمن ارائه مزیت های این رویکرد با تشریح برخی از روش های کاربردی ارزشیابی مبنی بر ساخت و سازگرایی الگویی کلی ارائه شده است. با مطالعه در این حوزه می توان دریافت که علی رغم برخی موانع و نیز انتقادات نسبت به این رهیافت،ساخت و سازگرایی به طور دائم در حال بازسازی،رشد و توسعه مفاهیم و کاربردهای عملی در زمینه تعلیم و تربیت و نیز برنامه درسی است.نتایج پژوهش گویای آن است که با وجود مزیت های فراوان رویکرد ساخت و سازگرایی در تمامی عناصر برنامه درسی از جمله ارزشیابی، مسیر بلندی تا نهادینه شدن این رویکرد در آموزش و پرورش ما وجود دارد. از این رو پیشنهاد شده است تا در تدوین کتاب های درسی براساس رویکرد ساخت و سازگرایی و آموزش رویکرد فوق به معلمان اهتمام بیشتری صورت گردد.