اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص های قلبی- عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب

معمولا بیماران ایسکمیک قلب بعد از ترخیص در جامعه رها می شوند و نحوه مراقبت از آنها کنترل نمی شود. از مهم ترین اقدامات برای اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن، توان بخشی قلبی است. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص های قلبی- عروقی مبتلایان به بیماری ایسکمیک قلب انجام شد.
در این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، 70 بیمار مبتلا به اختلال ایسکمیک قلب که در سال 1396 در بخش مراقبت ویژه قلبی بیمارستان واسعی سبزوار بستری شده و ترخیص شده بودند، به روش دردسترس انتخاب شده و با تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل (35 نفر) و مداخله (35 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای سه قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک، چک لیست ثبت متغیرهای همودینامیک و پرسش نامه توانمندی بود. میزان توانمندی بیماران و شاخص های قلبی- عروقی آنان، قبل و بعد از اجرای برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و توسط آزمون های T مستقل و مجذور کای انجام شد.
بعد از مداخله، میانگین نمره توانمندی بین دو گروه دارای اختلاف معنی داری بود (03/0=p). همچنین میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و سطوح کلسترول و قند خون بعد از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری داشت (05/0p<).
آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر بهبود توانمندی و شاخص های قلبی- عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب موثر است.