مقایسه قابلیت داده های سنجنده های WorldView-2، Pleiades-2و IRS-LISS III در برآورد موجودی جنگل (مطالعه موردی: جنگل آموزشی پژوهشی دارابکلا- ساری)

: آگاهی از وضعیت مشخصه های کمی جنگل همانند موجودی سرپا، یکی از مهمترین اصول در برنامه ریزی و تصمیم گیری مدیریت جنگل می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه قابلیت داده های سنجنده های مختلف و روش های ناپارامتری در برآورد موجودی سرپای جنگل می باشد.
منطقه مورد مطالعه سری یک جنگل دارابکلا در استان مازندران در جنوب شرق ساری است با مساحت 2612 هکتار که در حوزه آبخیز 74 اداره کل منابع طبیعی شهرستان ساری واقع شده است. با استفاده از روش نمونه برداری منظم -تصادفی با قطعات 10 آری با شبکه آماربرداری 330 در 500 متر ، 150 قطعه نمونه دایره ای برداشت گردید. پیش پردازش و پردازش های لازم همانند نسبت گیری، ایجاد شاخص های گیاهی و آنالیز بافت بر روی تصاویر ماهواره ای سه سنجنده WorldView-2، Pleiades-2 وIRS-LISS III انجام شد. سپس ارزش متناظر با قطعه نمونه ها از تمام باندها استخراج گردید. برای مدلسازی در این مطالعه از روش های مختلف رگرسیونی شامل واریانت های مختلف روش نزدیکترین همسایه، کرنل های مختلف روش ماشین بردار پشتیبان و روش جنگل تصادفی استفاده شد.
نتایج مربوط به مدلسازی موجودی سرپا با استفاده از روش ماشین بردار پیشتبان (SVM) نشان داد بهترین کرنل به ترتیب برای سنجنده worldview- 2،IRS-LISS III وPleiades-2 چند جمله ای، توابع پایه شعاعیRBF)) و چندجمله ای، با درصد مجذورمیانگین مربعات خطای 57/34، 5/49، 03/43 بود. در روش نزدیک ترین همسایه (KNN) بهترین واریانت برای سه سنجنده مذکور به ترتیب شبیشف (Chebychev) ، شبیشف (Chebychev) و سیتی بلاک (City block) با درصد مجذورمیانگین مربعات خطای 18/41، 09/55 و 97/46 بود. در روش جنگل تصادفی درصد مجذورمیانگین مربعات خطا برای این سه سنجنده به ترتیب برابر با 33/31 ، 91/48 و 68/45 بود. نتایج نشان داد بهترین مدل برای برآورد موجودی سرپا، مربوط به الگوریتم جنگل تصادفی و داده های تصاویر WorldView-2 با درصد مجذور میانگین مربعات خطا برابر با 33/31 درصد و اریبی نسبی برابر با 8/2 درصد بود. دلیل بهتر بودن نتایج سنجنده World Veiw2 نسبت به سنجنده Pleiades وجود تعداد باند بیشتر و عرض کمتر باندها می باشد. زیرا هرچه تعداد باند بیشتر و عرض باند باریکتر باشد اطلاعات در باندهای مختلفی ذخیره می شوند و نسبت سیگنال به نویز افزایش می یابد در نتیجه آشکارسازی پدیده ها بهتر صورت می گیرد و دقت نتایج نیز بالاتر می رود.