مکان یابی دو ژن مستقل کنترل کننده مقاومت به زنگ سیاه گندم (Triticum aestivum L.) با استفاده از روش تجزیه هاپلوتایپی و مدل سازی ژنتیکی

با وجود روش های متعدد برای مکان یابی ژن ها/QTLهای کنترل کننده صفات کمی، تا کنون روش جامعی جهت ترسیم نقشه ژنتیکی دو ژن کنترل کننده یک صفت کیفی که بطور مستقل روی فنوتیپ گیاه اثر می گذارند، ارائه نشده است. در این تحقیق جمعیت پایه F2 گندم حاصل از تلاقی دو لاین RL6071 (حساس) و Tr129 (مقاوم) با اسپور قارچ عامل بیماری زنگ سیاه (Puccinia graminis Pers.) تلقیح و جمعیت به دو گروه مقاوم و حساس تفکیک شد. نتایج ارزیابی فنوتیپی جمعیت های F2 و F2:3 نشان دهنده تفرق 15:1 جمعیت برای مقاومت به زنگ سیاه و وجود دو ژن غالب و مستقل بود. با استفاده از 422 نشانگر مولکولی ریزماهواره که پوشش خوبی برای تمامی نواحی کروموزومی 21 کروموزوم گندم نان داشتند، مشابهت بین آلل های بالک های DNA لاین های حساس و والدین حساس و مقاوم مورد ارزیابی قرار گرفت. از نشانگرهایی که تطابق آللی مناسبی بین بالک های حساس و والد حساس نشان دادند، برای بررسی تطابق آللی لاین حساس RL6071 با 161 لاین F2 استفاده شد. با استفاده از تفرق نشانگرهای ریزماهواره در جمعیت F2 و مدل سازی ژنتیکی، حضور دو ژن غالب و مستقل برای کنترل مقاومت به زنگ سیاه در لاین Tr129 مورد تایید قرار گرفت. بر مبنای نتایج حاصل از تجزیه ژنتیکی و تجزیه هاپلوتایپی، نشانگرهای مولکولی پیوسته با دو ژن، مکان قرار گرفتن این ژن ها روی کروموزوم های 6A و 2B گندم لاین Tr129 ترسیم شد.