بررسی تاثیر آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور

هنگامی که زوجین متوجه ناباروری خود می شوند، ممکن است تصویر ذهنی آن ها از خود خراب شده و در فعالیت های جنسی دچار آسیب گردند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور انجام شد.
مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه گیری به صورت آسان و تخصیص تصادفی بر اساس روزهای زوج و فرد، بر روی 108 زن نابارور در مرکز ناباروری میلاد مشهد در سال 1395 انجام شد. 54 زن با تخصیص تصادفی در گروه های 8-5 نفره در گروه مداخله و 54 زن در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، 3 جلسه آموزشی 90 دقیقه ای به فاصله یک هفته برگزار گردید. پس از یک ماه، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده ها با پرسشنامه ی مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (DASS21) و پرسشنامه ی خودانگاره تناسلی جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، من ویتنی، ویلکاکسون، آنالیزکوواریانس،کای اسکوئر و فیشر استفاده شد وp کم تر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
قبل از مداخله، بین نمره خودانگاره تناسلی در گروه مداخله و گروه کنترل در سطح 5 درصد تفاوت آماری معنی داری نبود (715/0=p). اما یک ماه بعد از آموزش جنسی، نمره خودانگاره تناسلی بین دو گروه مداخله و کنترل دارای تفاوت آماری معناداری بود (001/0=p).
استنتاج: باتوجه به تاثیر مطلوب آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور، به نظر می رسد کاربرد رویکردهایی در راستای آموزش جنسی به منظور ارتقاء خودانگاره تناسلی در مراکز ناباروری ضرورت داشته باشد.