تاثیر روش بیهوشی بر میزان خونریزی (میزان هموگلوبین و هماتوکریت) بعد از عمل هیسترکتومی شکمی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

خونریزی، کاهش هموگلوبین و هماتوکریت، از عوارض اصلی هیسترکتومی می باشند. با توجه به تناقض مطالعات مختلف در مورد انتخاب روش بیهوشی در جراحی های قسمت تحتانی شکم، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر روش بیهوشی بر میزان خونریزی (میزان هموگلوبین و هماتوکریت) بعد از عمل هیسترکتومی شکمی انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 93-1392 بر روی 100 زن 70-35 ساله با II و class I ASA (انجمن بیهوشی آمریکا) کاندیدای هیسترکتومی شکمی با علل خوش خیم صورت گرفت. بیماران به دو گروه مساوی بی حسی نخاعی و بیهوشی عمومی تقسیم شدند. میزان هموگلوبین و هماتوکریت، قبل و 24 ساعت بعد از عمل و فشارخون سیستول و دیاستول حین عمل در دقایق 5، 10، 15، 20، 25، 30، 40، 50 و 60 بعد از شروع بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی تست، من ویتنی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
دو گروه از نظر سن، مدت بیهوشی و جراحی، میزان هموگلوبین و هماتوکریت قبل از عمل تفاوتی نداشتند (05/0p>). میانگین میزان هموگلوبین بعد از عمل در گروه بیهوشی عمومی 12/1±64/9 و بی حسی نخاعی 11/1±24/10 میلی گرم در دسی لیتر و هماتوکریت بعد از عمل در گروه بی حسی نخاعی 21/3±83/29 و بیهوشی عمومی 05/3±45/32 درصد بود که بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (009/0=p، 001/0>p). میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در حین عمل در گروه بیهوشی عمومی به طور معنی داری بیشتر از گروه بیهوشی نخاعی بود.
میزان کاهش هموگلوبین و هماتوکریت بعد از عمل هیسترکتومی شکمی در بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند، بیشتر از بی حسی نخاعی است.