بررسی پتانسیل تولید رواناب های شهری با استفاده ازپهنه بندی به روشSCS-CN (مطالعه موردی: منطقه 2 شهرداری تهران)

توسعه شهری موجب کاهش نفوذپذیری وافزایش رواناب های سطحی می شود. باتوجه به این که کاربری عمده ی منطقه 2 تهران به ترتیب شامل کاربری مسکونی، بزرگراه و فضای سبز می باشد، پهنه بندی بارش و رواناب برای دوره بازگشت های مختلف به منظور شناخت نقاط دارای پتانسیل بالا در تولید رواناب های سطحی در نیل به اهداف مدیریتی غیرقابل انکار است .
روش به کارگرفته شده دراین تحقیق استفاده ازروش SCS-CN در نرم افزار GISمی باشد که بر اساس داده های بارشی حداکثر 24ساعته و برپایه یک دوره ی آماری 14ساله ایستگاه های باران سنجی اطراف منطقه 2 تهران صورت گرفته است.
تعیین دوره ی آماری مشترک بین ایستگاه های مورداستفاده، آزمون همگنی، کفایت، بازسازی داده های ناقص جهت محاسبه ی دوره بازگشت های100،50، 25و 5 ساله برای پهنه بندی بارش حداکثر 24 ساعته ودرنهایت ساخت لایه ی شماره منحنی بر اساس نوع کاربری اراضی وضریب موثرآن، مقدار نفوذو نگه داشت سطحی با استفاده از روابط موجود در مدل درراستای پهنه بندی رواناب با دوره بازگشت های مختلف از یافته های این تحقیق می باشد.
نتایج نشان می دهد بیشترین پتانسیل تولید رواناب مربوط به کاربری های مسکونی و بزرگراه در قسمت های شرقی منطقه و کمترین پتانسیل آن مربوط به قسمت های پرشیب مرکز و شمال باکاربری فضای سبز می باشد.