بررسی کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی نوغانداران استان مازندران

نوغانداری یک فعالیت جنبی روستایی است که دوره پرورش کوتاه، درآمدزایی بالا و نیاز به سرمایه گذاری اندک دارد. این فعالیت به دلیل شرایط اقلیمی مناسب در استان مازندران، پتانسیل های فراوانی برای توسعه دارد. با توجه به محدودیت های زمین و فناوری موجود جهت افزایش تولید، یکی از مناسب ترین فرصت‏ها برای توسعه این صنعت، ارتقای سطح کارایی واحدهای نوغانداری است. پژوهش حاضر در پی شناخت وضعیت کارایی نوغانداران بود تا راهکارهایی مناسب برای توسعه این حرفه ارائه شود. جامعه آماری تحقیق را 1150 نوغاندار استان مازندن تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 240 نوغاندار تعیین شد. نمونه گیری به صورت خوشه ایچندمرحله ای بود و نمونه ها به صورت تصادفی ساده از هر خوشه انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع آوری داده ها در این تحقیق پرسش نامه بود و با استفاده مدل تحلیل پوششی داده ها، تجزیه و تحلیل صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که میانگین کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی با فرض ثابت نسبت به مقیاس به ترتیب 727/0، 514/0 و 351/0 است.