جایگاه کم آبیاری در مصالحه اهداف زیست محیطی-اقتصادی الگوی کشت در فارس

هدف از انجام مقاله بررسی جایگاه کم آبیاری در مصالحه اهداف زیست محیطی-اقتصادی الگوی کشت در فارس می باشد.
روش بررسی استفاده از الگوی برنامه ریزی غیر خطی فازی مصالحه کننده بین اهداف حداکثر بازده برنامه ای، حداقل مصرف کود شیمیایی و حداقل مصرف آب برای یک مزرعه نماینده منطقه مورد مطالعه استفاده شد. این مدل مشروط بر توابع واکنش عملکرد محصولات نسبت به آب در فضای سایر محدودیت ها بود.
نتایج نشان داد که مزرعه نماینده در انتخاب الگوی کشت در مقایسه با الگوی مصالحه کننده اهداف، ناکارا عمل می نمایند. این مقایسه همچنین آشکار کرد که با اعمال آبیاری کامل جهت حصول عملکرد پتانسیل و کاهش سطح زیر کشت برای رعایت محدودیت موجودی آب، امکان افزایش درآمد برای مزرعه نماینده وجود دارد.
هر چند که افزایش بازده برنامه ای در این شرایط با کاهش مصرف آب و تا حدودی با کاهش مصرف کود شیمیایی در تناقض می باشد، ولی تعمیم نتایج از مزرعه نماینده به کل شهرستان مور مطالعه نشان داد که با اجرای این الگو در حدود 94 میلیارد ریال به درآمد کل منطقه اضافه خواهد شد. در عین حالی پیامدهای مثبت زیست محیطی همچون کاهش مصرف حدود 6/4 میلیون مترمکعب آب و کاهشی در حدود 7246 تن در مصرف کود شیمیایی از نتایج دیگر اجرای این الگو خواهد بود.