کشف قواعد مدیریتی از کلام علوی

رهنمودهای علوی در عرصه مدیریت می تواند راهگشای مدیران دیروز، امروز و فردا باشد. البته این رهنمودها گاه در قالب یک سلسله قضایا یا قواعد کلی ارائه شده است که با توجه به آن، این پرسش مطرح است که روش شناسی یا شیوه کشف این قواعد چگونه است و با اصول موجود در مدیریت چگونه پیوند می خورد؟ بدین منظور باید به سراغ دلالت های روشن متن رفت که مبتنی بر اصول لفظی و اصول عقلایی است و از دانش مدیریت فقط برای تایید بیشتر و ایضاح فزون تر قاعده یاری جست. با این روش، می توان به عبارت هایی دست یافت که به عنوان قاعده مدیریتی نمایان می شوند. البته باید در این راستا مراقب آسیب های روش شناسی از قبیل التقاط، استقرای ناقص، برخورد گزینشی از کلام امام و مشکلات پژوهش های میان رشته ای بود. قاعده ای که در این مقاله ارائه شده است، قاعده پرهیز از پراکنده کاری در عرصه مدیریت است که از جمله «من اوما إلی متفاوت خذلته الحیل» برگرفته شده است.