بررسی سنگ شناسی و جایگاه زمین ساختی سنگ های آتشفشانی دربرگیرنده ی کانسار مس ابری (شمال غرب بردسکن)

در 50 کیلومتری شمال غرب بردسکن، سنگ های آتشفشانی و آتشفشانی رسوبی ائوسن، به عنوان نوار ماگمایی شمال پهنه ی ساختاری ایران مرکزی میزبان کانسار مس ابری هستند. سنگ های آتشفشانی دارای ترکیب غالب آندزیت، بازالت و آندزیت بازالت پورفیری هستند و به صورت روانه های گدازه ای زیر آبی یا گدازه های برشی شده در حضور آب (آگلومرا)، یا خاکسترها و قطعات سنگی آتشفشانی (توفیت ها) تظاهر پیدا کرده اند و با سنگ های رسوبی با طیف ترکیبی آهک (نومولیت دار)، مارن، شیل و... همراهند. آندزیت ها و آندزیت های بازالتی به سری های ماگمایی آهکی-قلیایی با پتاسیم متوسط تا بالا تعلق دارند. تغییرات عناصر فرعی و الگوی عناصر خاکی نادر، غنی شده از عناصر LREE نسبت به HREE، به همراه غنی شدگی در LILE و تهی شدگی بعضی عناصر HFSE بیانگر وابستگی آنها به مناطق فرورانش است و تهی شدگی از Nbو تا حدودی Ti و تمرکز بالای Pb، Ba، K و Thبیانگر آلایش پوسته ای ماگمای سازنده این سنگ ها می باشد. شواهد ژئوشیمیایی بیانگر آنست که ماگمای سازنده این سنگ ها، از ذوب بخشی گوه گوشته ای تا حدودی دگرنهادی شده به وسیله ی سیالات سرچشمه گرفته از آب زدایی ورقه اقیانوسی دگرگون شده در رخساره آمفیبولیت و رسوبات فرورونده همراه آن، حاصل شده است. با توجه به ویژگی های زمین شناسی منطقه ای، فرورانش رو به شمال ورقه اقیانوسی نئوتتیس سبزوار (شاخه درونه) به زیر حاشیه جنوبی ورقه توران، به تشکیل سنگ های آتشفشانی کمان قاره ای شمال غرب بردسکن منجر شده است.