عدم تغییر بیان ژن mef2c عضله بطن چپ رت ها در پی فعالیت استقامتی

ژنmef2cالقاءکننده تارهای کند انقباض در عضلات اسکلتی است که در بسیاری از فرآیندهای سلولی درگیر است، فعالیت های استقامتی بر بیان این ژن در عضله اسکلتی تاثیر می گذارد، هدف این مطالعه بررسی اثر دوره فعالیت استقامتی بر بیان ژن mef2cقلب بود.
در این پژوهش تجربی 14 موش صحرایی تحت شرایط استاندارد (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و بعد از آشنا سازی با پروتکل فعالیت بدنی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه ای (14 هفته ای) فعالیت استقامتی را روی تردمیل اجرا کرد، سپس 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه فعالیت استقامتی بی هوش و تشریح شدند. قلب و بطن چپ آنها خارج شد. از روشReal time-PCR برای اندازه گیری بیان ژن mef2cقلب (در ناحیه بطن چپ) استفاده شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات به دست آمده تجزیه و تحلیل شد.
نتیجه این پژوهش نشان داد فعالیت استقامتی موجب افزایش بیان ژن mef2cدر قلب گروه تجربی شد اما این افزایش در بیان ژن mef2cقلب گروه تجربی نسبت به گروه کنترل معنا دار (148/0p=) نبود.
احتمالا فعالیت استقامتی بر القای تارهای کند انقباض و در نتیجه افزایش آن ها در عضله قلب تاثیر ندارد و از این طریق برای حفظ شرایط مطلوب بافت قلب، مکانیزم هایی در تلاشند که میزان بیان ژنmef2cدرسطح ثابتی حفظ شود.