بایسته های پژوهش فناورانه

مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی با هدف «آسان سازی دستیابی به منابع دینی و سرعت بخشیدن به امر پژوهش در علوم اسلامی»، پای به عرصه تولید محصولات علوم اسلامی گذاشت؛ تولیداتی که در گذر زمان، در حوزه های متنوع توسعه یافته و در حال حاضر، در شاخه های مختلف علوم اسلامی و انسانی ده ها عنوان نرم افزار با قالب های متنوع، مانند: لوح فشرده، وب وتلفن همراه، با کاربری های متفاوت در اختیار کاربران قرار گرفته است؛ اما این گستردگی محصولات و امکانات پژوهشی متنوع، آن چنان که باید در بهبود شیوه های پژوهشی محققان حوزه کارگر نیفتاده و به دلایل مختلف که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت، جایگاه شایسته خویش را در مراکز حوزوی پیدا نکرده است.
برخی ممکن است این عدم توفیق را به پیچیدگی رابط کاربری و یا امکانات ارائه شده در نرم افزارهای تولیدی نور نسبت دهند که البته بعضا ممکن است به علت پیچیدگی، کار با نرم افزار را برای کاربران مشکل نموده باشد؛ اما واقعیت آن است که این مسئله، همه مشکل نیست و ریشه را باید در جای دیگر جست و جو کرد؛ زیرا در فرض قبول این نظریه، تنها می توان آن را به محصولات تخصصی نور تعمیم داد که امری اجتناب ناپذیر است.
تجربه ارتباط طولانی ما با کاربران به خوبی این نیاز را گوشزد می کند که طلاب حوزه های علمیه به علت فقدان یک برنامه منسجم آموزشی مناسب، در استفاده تخصصی از رایانه در امر آموزش و پژوهش، از توانایی لازم برخوردار نیستند و این عدم توانایی در کاربری، در روند توسعه پژوهشی حوزه به صورت مستقیم تاثیرگذار بوده است.
از سوی دیگر، توسعه روزافزون فناوری و انفجار اطلاعات در قرن اخیر، نیاز ما را به استفاده از ابزارهای جدید در فناوری اطلاعات افزایش داده است؛ نیازهایی که دیگر حتی با امکانات و منابع موجود در یک سیستم بسته سازمانی نیز برآورده نخواهد شد و ناچار به استفاده از منابع جامعی از اطلاعاتی خواهیم بود که که روزانه در اطراف ما تولید و مورد استفاده قرار می گیرد.
طی سال های اخیر، تولید روزافزون محتوا و نبود سامانه های مشابه یابی بومی ویژه زبان فارسی، میزان کپی پایان نامه ها و سرقت اطلاعات را افزایش داده است؛ اما مرکز نور به پشتوانه سال ها تجربه و غنای محتوایی توانسته است برای این مشکلات راهکارهای مناسبی چون سامانه مشابه یاب متون (سمیم نور) را ارائه نماید که پیامد استفاده از این سامانه، سلامت و توسعه هر چه بیشتر حوزه تحقیق و پژوهش خواهد بود. آموزش کاربران در تولید محتوای علمی مناسب و پرهیز دادن ایشان از کپی برداری و رعایت حقوق مالکیت معنوی نیز در همین راستا قابل ارزیابی می باشد.