بررسی تاثیر جیبرلیک اسید و هیومیک اسید بر برخی صفات رشدی گل نرگس رقم ژرمن (Narcissus jonquilla cv. German)

به منظور بررسی تاثیر جیبرلیک اسید و هیومیک اسید بر برخی صفات ریخت شناختی (مورفولوژیکی) و فیزیولوژیکی گل نرگس رقم ژرمن آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کامل تصادفی اجرا شد که شامل 12 تیمار و هر تیمار دارای سه تکرار و برای هر تکرار پنج گلدان در نظر گرفته شد. عامل اول، جیبرلیک اسید که در چهار سطح با غلظت های 0 (تیمار شاهد)، 150، 300 و 450 قسمت در میلیون (پی پی ام) بود که به صورت غوطه وری سوخ ها در غلظت های موردنظر جیبرلیک اسید به مدت 48 ساعت اعمال شد. عامل دوم، هیومیک اسید که در سه سطح با غلظت های 0 (تیمار شاهد)، 250 و 500 قسمت در میلیون بود که به صورت محلول پاشی در مرحله رویشی انجام شد.نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس داده ها نشان داد، تاثیر تیمار جیبرلیک اسید بر زمان ظهور ساقه گل دهنده، زمان گلدهی و قطر گل اختلاف معنی داری با شاهد داشت. تیمارهای جیبرلیک اسید و هیومیک اسید به صورت جداگانه اختلاف معنی داری بر سبزینه (کلروفیل) کل، کاروتنوئید و قطر سوخ گل نرگس داشتند. همچنین بیشترین سطح برگ نیز مربوط به اثر متقابل جیبرلیک اسید 300 قسمت در میلیون و هیومیک اسید500 قسمت در میلیون بود. در کل نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد، با توجه به صفات مورد بررسی استفاده از جیبرلیک اسید 300 قسمت در میلیون و هیومیک اسید 500 قسمت در میلیون بهترین تیمار بود که توانست صفات مورد بررسی را بهبود بخشد.