تاثیر نوع عمل آوری خوراک و آنزیم فیتاز بر عملکرد و قابلیت هضم فسفر درجوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر نوع عمل آوری خوراک و نوع آنزیم فیتاز بر عملکرد، درصد خاکستر، کلسیم و فسفر استخوان درشت نی، خاکستر استخوان پنجه پا و قابلیت هضم فسفر در جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این مطالعه از420 قطعه جوجه گوشتی راس 308 دریک آزمایش فاکتوریل3×2 با دو روش عمل آوری خوراک (پلت و آردی) و 3 گروه آنزیمی: (کنترل منفی، ناتافوس با منشا قارچ آسپرژیلوس نیجر و مریفاز با منشا باکتری ای.کلای) درقالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. طول دوره آزمایش 42 روز و سطح مورد استفاده از آنزیم در جیره های آزمایشی 500 واحد بود. نتایج نشان داد، عمل آوری پلت باعث افزایش معنی دار (05/0>P) میانگین مصرف خوراک روزانه، میانگین وزن بدن و بهبود معنی دار (05/0>P) ضریب تبدیل غذایی در تمام دوره های پرورش شد. مریفاز میانگین مصرف خوراک روزانه را در کل دوره آزمایش و وزن بدن (21 و 42 روزگی) را نسبت به آنزیم ناتافوس افزایش داد (05/0>P). عمل آوری پلت باعث کاهش خاکستر استخوان درشت نی (42 روزگی) شد، درحالیکه درصد کلسیم خاکستر استخوان درشت نی را افزایش داد (05/0>P). مریفاز، خاکستر استخوان پنجه پا (21 روزگی) را نسبت به گروه کنترل افزایش داد (05/0>P)، درحالیکه بین مریفاز و ناتافوس اختلاف معنی داری وجود نداشت. مریفاز سبب افزایش قابلیت هضم مدفوعی فسفر (21 روزگی) نسبت به کنترل و همچنین افزایش قابلیت هضم ایلئومی فسفر (42 روزگی) در مقایسه با گروه کنترل و گروه ناتافوس شد (05/0>P). تاثیر نوع آنزیم بر خاکستر استخوان درشت نی، درصد کلسیم خاکستر استخوان درشت نی و خاکستر استخوان پنجه پا (42 روزگی) معنی دار نبود. به طورکلی پلت باعث بهبود صفات مربوط به عملکرد و افزایش کلسیم خاکستر درشت نی (42 روزگی) شد. مریفاز باعث افزایش خاکستر پنجه (21 روزگی) نسبت به گروه کنترل شد. مریفاز باعث افزایش قابلیت هضم مدفوعی نسبت به گروه کنترل و افزایش قابلیت هضم ایلئومی فسفر نسبت به گروه کنترل و گروه مصرف کننده آنزیم ناتافوس شد.