ارزیابی مدل برف طرحواره سطح NOAH-MP جفت شده با مدل منطقه ای WRF در بارش های سنگین برف در شمال و غرب ایران

کسر پوشش برف، به دلیل افت وخیزهای شدید زمانی و مکانی، ضریب آلبیدوی بالا و رسانایی حرارتی بسیار کم نقش مهمی را در پارامتره سازی برف در طرحواره های سطح بر عهده دارد. این تحقیق به ارزیابی مدل برف طرحواره سطح NOAH-MP جفت شده با مدل WRF با فاکتور ذوب برف پیش فرض مدل می پردازد. منطقه مورد مطالعه نواحی شمالی (استان های اردبیل، گیلان و مازندران) و غربی ایران (استان های کردستان و همدان) است که به پنج ناحیه جنگلی، مرتع، پست و کم ارتفاع و کوهستانی با شیب های کم و زیاد تقسیم شد. مدل با گام مکانی 15 کیلومتر و 5 کیلومتر برای شبکه های مادر و داخلی، در بارش های برف سنگین در زمستان سال های 2013 و 2014 اجرا شد و تصاویر روزانه سنجنده مودیس برای ارزیابی کسر پوشش برف استفاده شد. مدل در برآورد کسر پوشش برف و عمق برف در نواحی پست و کم ارتفاع با بالاترین ضرایب کارایی (به ترتیب 64/0 و 37/0) و همبستگی (82/0 و 69/0)، کوچک ترین خطای اریبی (4/2- و cm1/3-) و میانگین مطلق خطا (9/4 و cm5/6) بهترین عملکرد را دارد؛ درحالی که در برآورد کسر پوشش برف در نواحی مرتع و کوهستانی با شیب زیاد و عمق برف در نواحی جنگلی و کوهستانی با شیب زیاد، با منفی بودن ضریب کارایی، ناموفق است. عملکرد نسبی مدل در پیش بینی وقوع بارش برف در اکثر نواحی، به جز ناحیه مرتع با سطح مهارتی مناسب، در سطح مهارتی خوب است. مدل در برآورد کمینه دمای هوا در تمام نواحی، با مثبت بودن ضریب کارایی (محدوده 29/0 تا 88/0)، موفق است. نتایج این پژوهش بیانگر موفقیت مدل WRF-NOAHMP در پیش بینی کمینه دمای هوا در تمام نواحی است؛ درحالی که هنوز هم در پارامتره سازی کسر پوشش برف و عمق برف در نواحی کوهستانی با توپوگرافی پیچیده و دارای سطح ناهمگن و پارامتره سازی برف تاج پوشش گیاهی دارای عدم قطعیت بالایی است.