تاثیر پاکلوبوترازول بر خصوصیات فیزیولوژیکی دو رقم کنجد (Sesamum indicum L.) تحت تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثرات پاکلوبوترازول بر دو رقم کنجد (Sesamum indicum) در شرایط تنش خشکی و بررسی واکنش ارقام بر خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-93 در گلخانه واحد آموزشی کردکوی انجام شد. تیمارها شامل ارقام کنجد (یلووایت و اولتان)، سه سطح آبیاری(50،20 و 80 درصد ظرفیت زراعی خاک) و سه غلظت کاربرد پاکلوبوترازول(0، 5/7 و 15 میلی گرم در لیتر) بودند. داده ها با نرم افزار آماری SAS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثررقم، سطوح آبیاری و پاکلوبوترازول بر صفات وزن هزار دانه، عملکرد، پرولین، موم برگ، کاتالاز برگ و ریشه، نشاسته و کربوهیدرات های محلول معنی دار شدند. همچنبن غلظت انباشتگی موم کوتیکولی برگ در تنش خشکی شدید و بیشترین غلظت پاکلوبوترازول، 4 برابر آبیاری مطلوب و عدم مصرف پاکلوبوترازول بود. فعالیت آنزیم کاتالاز ریشه، کاتالاز برگ و پرولین برگ در 15 میلی گرم پاکلوبوترازول و در تنش آبی شدید به ترتیب 2،9/0 و 4/0 برابر عدم مصرف پاکلوبوترازول و آبیاری مطلوب بود. میزان کربوهیدرات برگ در خشکی شدیدو با بیشترین غلظت پاکلوبوترازول 6/0 برابر آن درشاهد بود. در آبیاری مطلوب با 15 میلی گرم پاکلوبوترازول، 3/13 گرم در هر بوته با وزن هزاردانه61/3 نسبت به شاهد بیشترین بودند. همچنین رقم اولتان نسبت به یلووایت به بیشترین غلظت مصرفی پاکلوبوترازول به دلیل تاثیر بر اسمولیت ها و آنزیم کاتالاز، واکنش مثبت نشان دادند.