ارتباط سن، جنسیت و شاخص توده بدنی با تبحر مهارت های حرکتی بنیادی در کودکان 7 تا 10 سال

هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط سن، جنسیت و شاخص توده بدنی با تبحر مهارت های حرکتی بنیادی کودکان 7-10 سال بود.
تعداد 600 کودک 7-10 سال از شهر تهران انتخاب شدند. شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بر مجذور قد و مهارت های حرکتی بنیادی کودکان با استفاده از مقیاس ارزیابی درونی حرکات درشت دانشگاه ایالتی اوهایو (OSU-SIGMA) ارزیابی شدند.
نتایج نشان داد متغیرهای سن و جنس ارتباط معنی داری با مهارت های راه رفتن و دویدن داشتند، اما شاخص توده بدنی تاثیر معنی داری بر آنها نداشت (0/05> P). همچنین متغیرهای سن، جنسیت و شاخص توده بدنی ارتباط معنی داری با مهارت های بنیادی پریدن، سکسکه دویدن، لی لی رفتن و صعود از نردبان داشتند (0/05> P). متغیرهای سن و شاخص توده بدنی ارتباط معنی داری با مهارت بالا رفتن از پله داشتند، اما جنسیت ارتباط معنی داری با این مهارت نداشت. نتایج نشان داد متغیرهای سن و جنسیت ارتباط معنی داری با مهارت های دریافت کردن و پرتاب کردن دارند؛ اما شاخص توده بدنی ارتباط معنی داری با این مهارت ها نداشت. در نهایت نتایج نشان داد متغیرهای سن، جنس و شاخص توده بدنی ارتباط معنی داری با مهارت های ضربه زدن با دست و ضربه زدن با پا داشتند و پسران در تمام مهارت های حرکتی بنیادی (به جز لی لی رفتن و سکسکه دویدن) عملکرد بهتری نسبت به دختران داشتند.
با توجه به نتایج تحقیق، لزوم انجام فعالیت ها و بازی ها در دوره دبستان لازم به نظر می رسد. اگر این برنامه ها با دقت اجرا شوند، می توانند منجر به افزایش تبحر کودکان در مهارت های حرکتی بنیادی شوند. درنتیجه افزایش فعالیت بدنی منجر به کاهش شیوع چاقی و اضافه وزن در آنها می شود.