بررسی ارتباط سبک زندگی با ابتلا به بیماری ایسکمی قلبی (مطالعه مورد-شاهدی)

بیماری های قلبی-عروقی به عنوان شایعترین علت مرگ و میر در جهان می باشند. با توجه به روند صعودی و هزینه های سرسام آور مراقبت های بهداشتی و درمانی، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سبک زندگی و بیماری ایسکمی قلبی صورت پذیرفت.

این مطالعه به صورت مورد- شاهدی انجام گرفت. با نمونه360 نفری برای گروه مورد و 360 نفر برای گروه شاهد در مراکز بهداشتی شهرستان ارومیه انجام گرفت. دو گروه از نظر متغیرهای سن، جنس و محل سکونت همسان سازی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استانداردسبک زندگی می باشدکه شامل10حیطه از سبک زندگی را مورد ارزیابی قرار می دهد. داده پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS شد. برای آنالیز داده ها از آزمون های تی تست، کای دو و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید .
این مطالعه نشان داد که اختلاف میانگین بین دو گروه در حیطه های کنترل وزن و تغذیه، ورزش و تندرستی، سلامت جسمانی، سلامت اجتماعی، سلامت معنوی، سلامت روان شناختی، پیشگیری از بیماری ها معنی دار بود. افراد گروه مورد با توجه به کسب میانگین کمتر در معرض خطر بالایی برای ابتلا به بیماری ایسکمی قلبی بودند.
بحث و یافته های این پژوهش نشان دهنده این است که عدم تحرک کافی ، رژیم های غذایی پر چرب و کم فیبر و همچنین وضعیت نامناسب روانی می توانند دلایل عمده و ریسک فاکتور های مهمی در بروز ایسکمی قلبی باشند.