بررسی اثر Poly(I:C) در مقایسه با LPS در تحریک سلول های مزانشیمال برگرفته از مغز استخوان در ترمیم سوختگی درجه سه پوست موشی

تاثیر مثبت سلول های بنیادی مزانشیمی درترمیم آسیب های بافتی مختلف ازجمله سوختگی گزارش شده است. پتانسیل درمانی این سلول ها تحت تاثیر آگونیست های اختصاصی مربوط به رسپتورهای سطحی آن ها با نام (Toll like receptor) TLR، قابل تغییر به فنوتیپ های پیش التهابی و یا ضدالتهابی می باشد. ازآنجایی که تغییر فنوتیپ سلول های مزانشیمال می تواند بر عملکرد درمانی این سلول ها موثر باشد، لذا این مطالعه به منظور بررسی تاثیر Poly(I:C) (آگونیست TLR3) در مقایسه با LPS (آگونیست TLR4) در تحریک سلول های مزانشیمی و تغییر پتانسیل درمانی این سلول ها در درمان سوختگی درجه سه پوست موش در پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه ارومیه انجام گردید.
تعداد 36 موش سوری نر بالغ با محدوده سنی 7- 8 هفته و میانگین وزنی 25-30 گرم انتخاب شدند. سوختگی به روش استاندارد و به کمک تماس یک میله ی فلزی داغ شده در آب جوش در قسمت پشت هر موش به مدت 9 ثانیه ایجاد شد. یک ساعت پس از القاء سوختگی، موش ها به صورت تصادفی در چهار گروه کنترل با دریافت روزانه پماد سیلورسولفادیازین، گروه تحت تیمار با سلول های مزانشیمی (تیمار یک) با دریافت زیر جلدی یک میلیون سلول مزانشیمی تحریک نشده، گروه تحت تیمار با سلول های مزانشیمی تحریک شده با آل پی اس (تیمار دو) با دریافت یک میلیون سلول مزانشیمی تحریک شده با LPS و گروه تحت تیمار با سلول های مزانشیمی تحریک شده با پلی آی سی (تیمار سه) با دریافت یک میلیون سلول مزانشیمی تحریک شده با Poly(I:C) تقسیم بندی شدند. نمونه برداری در روزهای 7، 14 و 21 پس از القاء سوختگی از ناحیه ی سوخته به همراه ناحیه سالم اطراف انجام شد و مقاطع بافتی به کمک رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و ماسون تری کروم ازنظر ضخامت بافت جوانه ای، سرعت روند بهبود آسیب، نظم و آرایش بافتی در نقطه ی التیامی و میزان نشست رشته های کلاژن در نقطه ی آسیب بررسی شدند. نتایج به دست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 18، پس از اجرای آزمون نرمالیته، به روش آنالیز واریانس یک طرفه one-way ANOVA)) به همراه آزمون تعقیبی توکی و post hoc تجزیه و تحلیل شدند.

اختلاف ضخامت بافت جوانه ای در روز هفت بین گروه کنترل و دو گروه تیمار یک (P
افزایش پتانسیل درمانی سلول های مزانشیمی تحریک شده با LPS در مقابل کاهش پتانسیل درمانی سلول های مزانشیمی تحریک شده با Poly(I:C) می تواند به ترتیب ناشی از کسب فنوتیپ پیش التهابی در مقابل کسب فنوتیپ ضدالتهابی توسط سلول های مزانشیمی در پاسخ به آگونیست های مذکور باشد.