بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاهان زنیان (Carum copticum) و آنغوزه (Ferula asafetida) بر علیه انگل تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی (In vitro)

تریکومونیازیس بیماری با گستردگی شیوع بالا در جهان است که می تواند تبعات و اثرات خطرناکی بر انسان تحمیل نماید و عامل آن تریکوموناس واژینالیس می باشد. اگرچه این بیماری دارای روش درمان مشخص است اما مقاومتهای دارویی مشاهده شده باعث نیاز به روش درمانی جدید می شود. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاهان زنیان (Carum copticum) و آنغوزه (Ferula asafetida) بر انگل تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی (In vitro) می باشد.
عصاره هیدروالکلی گیاهان زنیان و آنغوزه به روش پرکولاسیون تهیه گردید. سپس غلظت های 100، 200، 400 و 800 میکروگرم بر میلی لیتر از آنها در زمانهای مواجهه ی 30، 60، 120 و 180 دقیقه بر علیه انگل تریکوموناس واژینالیس مورد استفاده قرار گرفت و اثرات ضدانگلی در هر غلظت و کنترل های مثبت و منفی مورد مطالعه قرار گرفت. در پایان، داده های بدست امده با نرم افزار SPSS 18 مورد آنالیز قرار گرفت.
غلظت های مختلف از عصاره هر دو گیاه دارای اثر ضدتریکومونایی هستند اگرچه این اثر در عصاره ی انغوزه چشمگیرتر می باشد. همچنین، مشاهد گردیدکه اثر ضدانگلی عصاره ها با افزایش زمان مواجهه و غلظت افزایش می یابد. در غلظت های بالاتر عصاره ی آنغوزه (غلظت های 200، 400 و 800 میکرو گرم بر میلی لیتر) و در زمانهای مواجهه ی بالاتر (120 و 180 دقیقه) اثرات ضدتریکومونایی نزدیکی به مترونیدازول داشت.
اثرات ضدتریکومونایی عصاره ی هیدروالکلی گیاه آنغوزه بالاتر از گیاه زنیان بود. همچنین انجام مطالعات تکمیلی جهت گازکروماتوگرافی و بررسی اجزای تشکیل دهنده می تواند به مشخص شدن دقیق تر ماده موثره گیاه کمک کرده و منجر به معرفی انغوزه به عنوان جایگزین مناسب برای مترونیدازول شود.