تاثیر دوزهای مختلف eCG بر عملکرد تولید مثلی میش های ترکی قشقایی در فصل پائیز

تولیدمثل مهمترین صفت اقتصادی در پرورش گوسفند است که می توان آن را با استفاده از روش های مختلف از جمله هورمون درمانی دست کاری کرد. از هورمون های مهم که به طور وسیعی برای بهبود باروری در گوسفند استفاده می شود eCG است. با این وجود، در برخی از پژوهش ها استفاده از دوزهای زیاد یا کم این هورمون سبب افزایش تعداد و رشد فولیکول های بزرگ شده، و با وجود افزایش نرخ تخمک ریزی باعث کاهش نرخ آبستنی شده است. از آنجایی که، تاکنون گزارشی مبنی بر تاثیر eCG بر عملکرد تولیدمثلی میش های ترکی قشقایی ارائه نشده است پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر دوزهای مختلف eCG بر نرخ پاسخ فحلی، زمان آغاز فحلی، نرخ آبستنی و دوقلوزایی این میش ها در فصل پائیز، طراحی و اجرا شد.
در این مطالعه 75 راس میش ترکی قشقایی با سن 3 تا 4 سال و میانگین وزنی 6/357 کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی به 5 گروه آزمایشی تقسیم شدند. چرخه فحلی تمام میش ها با استفاده از اسفنج های حاوی پروژسترون در فصل پائیز در یک دوره 12 روزه همزمان سازی شد. یک روز قبل از برداشت اسفنج، به گروه های دوم، سوم، چهارم و پنجم به ترتیب 300، 400، 500 و 600 واحد بین المللی eCG به صورت درون ماهیچه ای تزریق، و گروه اول (بدون تزریق eCG) به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. فراسنجه های مورد بررسی در این پژوهش شامل: زمان آغاز فحلی(ساعت)، نرخ پاسخ به فحلی، نرخ آبستنی، نرخ دوقلوزایی، تعداد بره های متولد شده، نرخ بره زایی و نرخ چندقلوزایی بود.
نرخ پاسخ به فحلی در گروه های دریافت کننده eCG، 100 درصد بود که به طور معنی داری (01/0P<) نسبت به گروه شاهد (80 درصد) بیشتر بود. نتایج نشان داد که زمان آغاز فحلی پس از برداشت اسفنج در گروه چهارم و پنجم (به ترتیب 03/36 و 68/32 ساعت) به طور معنی داری (05/0P<) نسبت به گروه های شاهد، دوم و سوم زودتر بود. اگر چه درصد میش های آبستن در گروه های آزمایشی اختلاف معنی داری نداشت (05/0

نتیجه گیری

به طور کلی نتایج نشان داد که دوز 600 واحد بین المللی eCG دارای بیشترین تاثیر در افزایش نرخ آبستنی و دوقلوزایی در میش های ترکی قشقایی در فصل پائیز بود.