اندازه گیری غلظت گاز رادون محلول در آب های زیرزمینی شهرستان زرند و برآورد دوز سالیانه گاز رادون جذب شده در سال 1395

ورود غلظت های بالای گاز رادون از دو طریق آشامیدن و استنشاق گاز رادون متصاعد شده از آب، می تواند باعث سرطان ریه گردد. هدف از این مطالعه، اندازه گیری غلظت گاز رادون محلول در آب های زیرزمینی و تعیین دوز موثر جذب شده سالانه گاز رادون در شهرستان زرند می باشد.
این مطالعه توصیفی بوده و اندازه گیری در سال 1395 بر روی 48 نمونه چاه کشاورزی منطقه زرند که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گردید. غلظت گاز رادون محلول در آب با استفاده از آشکارساز الکترونیکی قابل حمل RAD7 اندازه گیری و دوز جذبی سالیانه رادون برای بزرگسالان و کودکان محاسبه شد. داده ها توسط آزمون آماری t تک نمونه ای مورد تحلیل قرار گرفته اند.
حداقل و حداکثر مقادیر غلظت گاز رادون نمونه ها به ترتیب 077/2±667/4 و 912/4±550/31 بکرل بر لیتر بود. بنابراین، حداقل و حداکثر مقادیر دوز جذبی سالیانه رادون بزرگسالان، ناشی از مصرف آب نمونه های مذکور، به ترتیب 354/20±736/45 و 137/48±190/309 میکروسیورت بر سال، و برای کودکان 935/27±770/62 و 066/66±347/424 میکروسیورت بر سال می باشند. بررسی دقیق تر داده ها توسط آزمون t تک نمونه ای نشان می دهد که مقادیر دوز جذبی سالیانه به طور معنی داری (017/0=p) برای بزرگسالان و 001/0>p برای کودکان) از حد استاندارد بالاتر هستند.
غلظت گاز رادون محلول در آب منطقه زرند بالا بود که می توان با عدم استفاده از آب در محل چاه و هوادهی آن در مخزن و همچنین آگاهی بخشی کشاورزان از مقدار زمینه غلظت گاز رادون محلول درآب چاه های کشاورزی، پرتوگیری طبیعی آنان را کاهش داد.