بررسی سواد سلامت الکترونیک و عوامل پیش بینی کننده آن در میان بیماران مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی در شهر تهران طی سال 1396

توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات بر تمامی زمینه ها از جمله مراقبت های بهداشتی تاثیر گذاشته است. با توجه به ازدیاد منابع الکترونیک که محتوای سلامت تولید می کنند، داشتن سواد سلامت کافی بیماران یک الزام به نظر می رسد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سواد سلامت الکترونیک بیماران مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی و شناسایی عوامل مرتبط با آن انجام شد.
این مطالعه توصیفی در یک بیمارستان نظامی در شهر تهران و در سال 1396 اجرا شد. ابزار جمع آوری داده ها، نسخه فارسی سنجه سواد سلامت الکترونیک بود که توسط بیماران تکمیل گردید. انتخاب بیماران به صورت تصادفی ساده بود. همچنین تعدادی متغیرهای شخصی و جمعیت شناسی به منظور شناسایی ارتباط آن ها با سواد سلامت الکترونیک، جمع آوری گردید. از آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس به منظور مقایسه گروه های مختلف و از آزمون های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه به منظور ارزیابی ارتباط متغیرهای تحقیق و امتیاز سواد سلامت الکترونیک استفاده شد.
در این مطالعه تعداد 223 بیمار شرکت داشتند که 118 نفر مرد و 105 نفر زن بودند. میانگین امتیاز سواد سلامت الکترونیک در بیماران مورد مطالعه 256/8 ± 35/25 بود که مقدار پایینی است. بیماران شرکت کننده از منابع برخط سلامت آگاه بودند و چگونگی جست و جو، مکان و استفاده از این منابع را می دانستند اما فاقد مهارت های ارزیابی و تمیز کیفیت منابع بی کیفیت از با کیفیت بودند و از استفاده اطلاعات این منابع به منظور اتخاذ تصمیمات مربوط به سلامت اطمینان نداشتند.
سطح سواد سلامت الکترونیک در میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان نظامی کم بود. یافته ها نشان می دهد آنها نیاز به توسعه دانش خود در زمینه سلامت الکترونیک دارند.