تاثیر استفاده از پلاسمای غنی از فاکتور رشد در درمان ضایعات استخوانی سه دیواره ی پریودنتال

هدف ایده آل درمان پریودنتال بازسازی کامل بافت می باشد که روش های رژنراتیو مثل پلاسمای غنی از فاکتور رشد (PRGF) این هدف را دنبال می کند.
در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی، 20 ضایعه ی استخوانی با سه دیواره پریودنتالی از 5 بیمار با پریودنتیت متوسط به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه کنترل دبریدمان به تنهایی، در گروه دوم دبریدمان و cenomembrane و در گروه سوم بعد از دبریدمانPRGF ، cenomembrane بکار برده شد. عمق پروبینگ پاکت، حد چسبندگی کلینیکی، اندکس لثه ای و رادیوگرافیک (با دیجیتال سابترکشن) در ابتدا و 6 ماه بعد، اندازه گیری شد. برای بررسی متغیرهای کمی و کیفی به ترتیب تست ویلکاکسون و مربع کای استفاده گردید.
در همه ی گروه ها بهبود در پارامترهای ذکر شده به جز اندکس لثه ای دیده شد. در مقایسه درون گروهی، ارتباط معنی داری بین حد چسبندگی کلینیکی قبل و بعد از جراحی در همه گروه ها دیده شد (0.05P<). اما بین سه گروه از لحاظ حد چسبندگی کلینیکی قبل از جراحی ارتباطی یافت نشد. ارتباط معنی داری بین سه گروه در عمق پروبینگ پاکت قبل و بعد از جراحی دیده نشد. اما در مقایسه درون گروهی ارتباط معنی داری قبل و بعد از جراحی در مورد عمق پاکت در سه گروه نشان داده شد (0.001P<). اختلاف آماری معنی داری در شاخص های رادیوگرافی بین گروه ها، بعد از عمل جراحی یافت شد (0.009=P).
PRGF سبب بهبودی در تمامی پارامترهای اندازه گیری شده به جز اندکس لثه ای میشود.