بررسی امکان تشخیص تقلبات عسل با استفاده از مدلسازی ماشین های بردار پشتیبان

عسل به عنوان یک محصول غذایی غنی از انواع ترکیبات پر ارزش از سال ها پیش به عنوان یک ماده مقوی و مفید شناخته شده و به واسطه قیمت بالای این فراورده همواره مورد تقلب قرار گرفته است. روش های مختلفی به منظور تشخیص تقلبات عسل مورد بررسی واقع شده است. در این پژوهش برای اولین بار از روش مدلسازی ماشین های بردار پشتیبان (SVM) به عنوان روشی به منظور تشخیص عسل اصل از تقلبی، نوع و درصد تقلب در عسل استفاده شده است. بدین منظور از شربت گلوکز و شربت شکر به عنوان دو شیرین کننده رایج در تقبات عسل با درصدهای مختلف جایگزینی 5، 10، 15 و 20 استفاده شد و خصوصیات مختلف فیزیکوشیمیایی عسل ها مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از SVM ، 2 ویژگی (ویسکوزیته و پارامتر رنگی L* ) در تشخیص عسل اصل از تقلبی، 6 ویژگی (قندهای غیر احیاکننده، ساکارز، هدایت الکتریکی، L*، b* و ویسکوزیته) در تشخیص نوع تقلبات و 4 ویژگی ( قندهای احیا کننده قبل هیدرولیز، قندهای احیا کننده بعد از هیدرولیز، فروکتوز و ضریب شکست) در تشخیص سطوح تقلب، برتر انتخاب شدند. نتایج حاصل از ارزیابی نشان داد که مدل ها توانایی شناسایی عسل های تقلبی نسبت به عسل اصل ، نوع تقلب و درصد تقلب را به خوبی و با دقت 100درصدی دارند.