تعیین شدت مطلوب پرتودهی پیوندک کیوی رقم هایوارد با هدف بهبود ویژگی های کیفی میوه

ایجاد جهش به وسیله پرتو گاما یکی از روش های مفید برای بهبود برخی ویژگی های کیفی در میوه ها است. این پژوهش با هدف بررسی اثر پرتودهی پیوندک های کیوی با شدت های مختلف پرتو گاما (0، 30، 40، 50، 60، 70 و 80 گری)، بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی میوه کیوی رقم هایوارد در زمان برداشت و انبارداری انجام شد. به این منظور، در زمستان 1391، پیوندک های پرتودهی شده روی تاک های کیوی پیوند اسکنه زده شدند و پس از یک سال بدون باردهی (1392)، در سال 1393 ویژگی های میوه ها در زمان برداشت و سپس به مدت 3 ماه در سردخانه با دمای 5/0 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 تا 90% به فاصله هر یک ماه، ارزیابی شدند. نتیجه ها نشان داد که میوه های برداشت شده از تاک هایی با پیوندک های تیمار شده با شدت 40 گری پرتو گاما، سفت ترین بافت میوه، بیشترین وزن و کم ترین درصد کاهش وزن میوه در زمان برداشت و انبارداری را نشان دادند. در تاک هایی با پیوندک های تیمار شده با شدت های 70 و 80 گری پرتو گاما، هیچ میوه ای تشکیل نشد و در حالت رویشی باقی ماندند. هم چنین، تیمارهای 50 و 60 گری پرتو گاما باعث ناجورشکلی شدید و شکاف خوردگی های ژرفی در میوه ها شدند. در نهایت با توجه به این که سفتی بافت میوه کیوی در انبارداری مهم ترین عامل تعیین کننده در توانایی انبارداری و صادرات میوه کیوی است و به دلیل اثر مثبت پرتو40 گری بر این ویژگی در زمان برداشت و انبارداری و نیز بر افزایش وزن میوه و کاهش آب ازدست دهی میوه، به نظر می رسد این شدت در ایجاد تغییرهای مثبت در کیفیت میوه به طور معنی داری موثر بوده است.