بررسی سطح رزیستین در بیماران مبتلا به سندروم متابولیک و مقایسه با افراد سالم

سندروم متابولیک شامل مجموعه ای از ریسک فاکتورها می باشد که خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی و دیابت نوع دو را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط میان سطح رزیستین و اجزای سندروم متابولیک می باشد.

این مطالعه ی موردی شاهدی بر روی زیرگروهی از افراد مراجعه کننده به درمانگاه پژوهشگاه قلب و عروق اصفهان انجام گرفت. نمونه ی سرم 76 نفر (38 فرد سالم و 38 فرد مبتلا به سندروم متابولیک) به منظور ارزیابی سطح رزیستین با استفاده از روش الایزا بررسی شد. ارتباط میان سطح رزیستین و سطوح توتال کلسترول، تری گلیسیرید، LDL-C ،HDL-C، قند خون ناشتا، دور کمر، نمایه توده بدن و فشارخون سیستولی و دیاستولی تعیین گردید.

در افراد مبتلابه سندروم متابولیک سطح سرمی توتال کلسترول، تری گلیسیرید، قند خون ناشتا و LDL کلسترول (0/001P<) به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم و سطح سرمی HDL کلسترول در افراد مبتلا کمتر از افراد سالم بود (0/001P<). سطح رزیستین سرم در افراد مبتلا به سندروم متابولیک به طور قابل توجهی بیشتر از افراد سالم بود (0/54±1/70 ،0/004=P). سطح رزیستین سرم با پارامترهای وزن (0/014= P،0/396r=) و نمایه توده بدن (0/050= P،0/302r=) و تری گلیسیرید (0/023= P،0/384r=) همبستگی معنی داری نشان داد. ارتباط معنی داری میان رزیستین و اجزای سندروم متابولیک در افراد سالم مشاهده نشد (0/05P>).

سطح سرمی رزیستین در افراد مبتلا به سندروم متابولیک بالاتر از افراد سالم است و می تواند معیاری در تشخیص زودهنگام بیماری و شدت بیماری در آینده محسوب شود.