اثربخشی دوره آموزش تکاور بر آمادگی بدنی، غلظت هورمون تستوسترون و نسبت LH بر FSH

سطوح بالای آمادگی جسمانی برای افسران، امری ضروری محسوب می شود. این مطالعه میزان اثربخشی یک دوره 8 هفته ای آموزش تکاور بر آمادگی جسمانی و غلظت هورمون تستوسترون و نسبت هورمون لوئینه کننده به هورمون محرکه فولیکولی را بررسی کرد.
این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در کلیه دانشجویان سال دوم دانشگاه افسری امام علی(ع) در سال 1394 انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 24 نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه 12 نفره آزمایش و کنترل قرار داده شدند. به منظور گردآوری داده ها در سنجش میزان آمادگی بدنی از آزمون های نشستن و رسیدن، 20 متر سرعت، چابکی سنج 4 در 9 متر و پرش سارجنت استفاده شد. اندازه گیری هورمون های موردنظر نیز با استفاده از آزمایش خون مرسوم انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل در قالب نرم افزار SPSS 21 انجام شد.
طی دوره 8هفته ای آموزش تکاور، غلظت هورمون تستوسترون 25/61% کاهش یافت (001/0=p). افزایش توان بی هوازی آزمودنی ها پس از دوره آموزش نیز معنادار بود (14/2=t؛ 044/0=p)؛ اگرچه در نسبت هورمون لوئینه کننده به محرکه فولیکولی و همچنین در شاخص های سرعت، چابکی و انعطاف پذیری آزمودنی ها، اثرگذاری معناداری مشاهده نشد (05/0p>).
دوره آموزش تکاور بر کاهش هورمون تستوسترون و افزایش توان بی هوازی سربازان موثر است.