نقش اختلالات شخصیت در تبیین نارسایی کنش های اجرایی مجرمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اختلالات شخصیت در تبیین نارسایی کنش های اجرایی زندانیان انجام شد.
این پژوهش توصیفی-همبستگی در کلیه مردان زندانی واحدهای مشاوره زندان مرکزی شهر مشهد در سال 1396 انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی یک واحد 100 نفره از میان واحدهای مشاوره جوانان انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه چند محوری شخصیتی میلون و مقیاس نارسایی کنش های اجرایی بارکلی استفاده شد. تحلیل همبستگی و ارزیابی قدرت اختلالات شخصیت در تبیین نارسایی کنش های اجرایی به ترتیب با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام انجام شد. تمامی محاسبات در قالب نرم افزار SPSS 21 انجام شد.
نمره کل نارسایی کنش های اجرایی 83/45±98/182 به دست آمد که بیشترین نمره مربوط به شخصیت افسرده با میانگین 80/22±97/72 بود. اختلال شخصیت وابسته در رده اول (01/0=p؛ 55/0=r) و پس از آن شخصیت وسواسی (01/0=p؛ 52/0=r) به ترتیب بیشترین رابطه را با نمرهٔ کل نارسایی در کنش های اجرایی داشتند. با توجه به نتایج آزمون، اختلالات وسواسی، وابسته و شخصیت اسکیزوتایپال به ترتیب با ضرایب پیش بینی 34/0-، 30/0 و 24/0 دارای بیشترین قدرت تبیین نارسایی کنش های اجرایی بودند.
برخی از اختلالات شخصیت می توانند در نارسایی کنش های اجرایی نقش موثری داشته باشند.