ارزیابی بی هوشی عمومی با ترکیب کتامین-دیازپام بر پاسخ لکوسیتی سگ های جوان و پیر

هر گونه مداخله جراحی منجر به بروز پاسخ استرسی در بیمار می شود. ارزیابی استرس و درد با بهره گیری از برخی پارامترهای فیزیولوژیک میسر می شود. شمارش گلبول های سفید خون نیز به عنوان پارامتری هماتولوژیک در ارزیابی استرس معرفی شده است. تعیین نسبت گلبول های سفید به یکدیگر در جمعیت حدود یک صد گلبول سفید با استفاده از میکروسکوپ نوری را پروفایل لکوسیتی یا شمارش گلبول های سفید معرفی کرده اند. عنوان شده که سن می تواند بر پاسخ ایمنی اثر داشته باشد. مطالعه حاضر تاثیر تجویز داخل وریدی ترکیب کتامین- دیازپام را بر پروفایل لکوسیتی در دو گروه سنی جوان و مسن سگ ها بررسی کرده است. تعداد 5 قلاده سگ جوان (بین 4-6 ماه) و تعداد 5 قلاده سگ مسن با دامنه سنی 9-7 سال،‏ مورد استفاده قرار گرفت. یک ساعت بعد از حضور در بخش جراحی نمونه خون اولیه،‏ برای تهیه پروفایل لکوسیتی پایه،‏ اخذ شد و به دنبال تجویز کتامین (mg/kg 10) - دیازپام (mg/kg 5 /0) و پس از ایجاد بی هوشی/بی دردی جراحی (عدم واکنش حیوان به تحریک دردناک) نمونه دوم خون برای ارزیابی پاسخ لکوسیتی تهیه شد. سرانجام در زمان انتهای بازگشت کامل حیوانات از بی هوشی نمونه سوم خون نیز تهیه گردید. نتایج نشان داد که پاسخ لکوسیتی می تواند متاثر از داروهای تجویزی باشد. تجویز ترکیب کتامین-دیازپام باعث افزایش لنفوسیت ها شد،‏ اما تغییرات لکوسیتی در زمان های مشابه در دو گروه سنی پیر و جوان تفاوت معنی داری نشان نداد.