رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی در بین بیماران سرطانی بیمارستان های شهر تبریز

بهزیستی ذهنی یکی از سازه های مهم بهداشت روان در بین بیماران سرطانی است که شناسایی عوامل روان شناختی تاثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف این پژوهش رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی در بیمارستان های شهر تبریز است.
روش پژوهش توصیفی و همبستگی است. نمونه پژوهش حاضر شامل 150 بیمار مبتلابه سرطان بود که در بیمارستان های تبریز در سال 1395بستری بودند که از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. نمونه مورد مطالعه به پرسشنامه های بهزیستی ذهنی(مولوی) و ذهن آگاهی بائر(Baer)و خود کارآمدی عمومی شوارزر (Schwarzer) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به منظور آزمون فرضیه ها مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد بین ذهن آگاهی با بهزیستی ذهنی(01/0sig=) و خود کارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی(01/0sig=) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. یافته ها نشان داد که ذهن آگاهی 2/17 درصد و خودکارآمدی ادراک شده 00/27 درصد بهزیستی ذهنی در بیماران سرطانی مورد را تبیین می کنند.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد متغیر اثرگذار ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده در تبیین بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی نقش مهمی دارد. ازاین رو، پیشنهاد می شود روانشناسان در برنامه های پیشگیرانه و مداخله گرانه خود جهت ارتقای سلامت روان و بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی توجه ویژه ای به این سازه های خودمراقبه ای داشته باشند.