نقش هلیکوباکترپیلوری در مایع گوش میانی در کودکان مبتلا به اوتیت مدیا با افیوژن

هلیکوباکتر پیلوری شایع ترین موجود ذره بینی است که انسان ها را مبتلا می کند. باکتری مذکور عامل اصلی بیماری هایی مثل زخم معده و ابتدای روده کوچک محسوب می شود. آمار مبتلایان به این میکروب در کشورهای جهان سوم و ایران بسیار بالا است. این باکتری در پلاک دندانی، بزاق، بافت آدنوئید و لوزه، پولیپهای بینی، موکوس بینی و سینوس ماگزیلری یافت شده است. به خاطر نزدیکی این ارگانها به شیپور استاش و گوش میانی گمان می رود که این باکتری در گوش میانی یافت شود. PCR برای مشخص کردن باکتری یا تکه ای از DNA آن بکار می رود که می تواند یک ژن مستقل یا تکه ای از یک ژن DNA هدف باشد.
این مطالعه یک متد توصیفی-تحلیلی است که در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز (89-1386) بر روی 40 کودک مبتلا به اوتیت مدیای با افیوژن در سنین بین 13-2 سال انجام شده است. مایع سروز جمع آوری شده بعد پاراسنتز از گوش میانی بیماران از نظر وجود هلیکوباکتر پیلوری با متد PCR بررسی شد.
در این مطالعه سن بیماران بین 13-2 سال با متوسط 57/6 سال بود و 21 بیمار (5/52%) پسر و 19 بیمار (5/47%) دختر بودند. از 40 بیمار مبتلا به اوتیت مدیا با سروز در 3 بیمار هلیکوباکتر پیلوری پیدا شد و بر اساس بررسی آماری ارتباطی بین هلیکوباکتر پیلوری و اوتیت مدیای با افوژیون پیدا نشد.
می توان نقش هلیکوباکتر پیلوری در ایجاد اوتیت سروز با افوژیون را فقط به صورت احتمال مطرح کرد. در صورت اثبات این ارتباط، اوتیت سروزهایی که به درمانهای معمولی جواب نمی دهند ممکن است با تجویز آنتی بیوتیک های موثر بر این باکتری، پاسخ خوبی بگیرند.