بررسی مقایسه ای تنش های حرارتی در سواحل شمال و جنوب ایران

در آب و هواشناسی زیستی، آسایش حرارتی مجموعه شرایط حرارتی است که حداقل برای 80 درصد از افراد مناسب باشد. نبود آسایش حرارتی به صورت یک پدیده دو قطبی عدم آسایش سرد تا گرم ظاهر می شود و سطوح مختلفی از تنش های حرارتی را ایجاد می کند. مطالعه حاضر یک بررسی مقایسه ای است که به مطالعه توزیع زمانی و مکانی تنش های حرارتی با محوریت سلامت و گردشگری در سواحل شمال و جنوب کشور می پردازد.
در این مطالعه از داده های روزانه درجه حرارت، سرعت باد، رطوبت نسبی و ابرناکی بین سال های 2014 - 2000 استفاده شد. ابتدا پارامتر( The Mean Radiant Temperature( Tmrt در محیط نرم افزار Ray Man محاسبه گردید و با استفاده از نرم افزار Bioklima مقادیر شاخص (UTCI (Universal Thermal Climate Index در مجموع برای 16 ایستگاه منتخب در سواحل شمالی و جنوبی کشور استخراج شد.
نتایج نشان داد که در دوره گرم سال، شدیدترین تنش های حرارتی در سواحل جنوب به ویژه جزایر به وقوع می پیوندد؛ اما در سواحل شمالی تنها تنش های سرمایی ثبت شده است که از شدت بالایی برخوردار نیستند. در این راستا شدیدترین تنش گرمایی برای جزیره ابوموسی و شدیدترین تنش سرمایی برای سیاه بیشه ثبت شده است.
سطوح مختلفی از تنش های حرارتی در سواحل شمال و جنوب کشور وجود دارد که این موضوع برای سواحل جنوبی با وجود تنش های گرمایی شدید در بازه زمانی طولانی، حادتر می باشد. اهمیت تنش های حرارتی در مفاهیم سلامت و گردشگری، نگاه ویژه پژوهشگران به پارامترهای آب و هوایی و تنش های مرتبط با آن را می طلبد.