اصلاح مدل حائل های ویژه برای مدل سازی گسلش با استفاده از توابع زمانی جدید حاصل از موقعیت ایستگاه های دریافت امواج لرزه ای

ارتباط تنگاتنگ طراحی سازه ها در برابر زلزله با شناخت خصوصیات لرزه ای محل ساختگاه و برآورد زلزله طراحی در ساختگاه مورد نظر، دانش مهندسی را بر آن داشته تا گام در عرصه شناخت زلزله و عوامل ایجاد کننده آن گذارد و دانش لرزه شناسی را با دیدگاه ها و نیازهای مهندسی همگام سازد. بی شک رسیدن به پیش بینی قابل اطمینان از حرکات زمین، ناشی از وقوع زلزله در یک ساختگاه مشخص، بدون داشتن شناخت صحیح از سازوکار تولید امواج لرزه ای، عوامل ساختاری اثرگذار بر این امواج در مسیر انتشار و شناخت شرایط فیزیکی و ویژگی های ساختاری محل ساخته شدن سازه ها میسر نخواهد بود. مدل حائل های ویژه که از مشهورترین مدل های شبیه سازی زلزله است، گسل را به عنوان مجموعه ای از ترک های دایره ای در نظر می گیرد. گسیختگی به صورت افت تنش های موضعی در این ترک ها فرض می شود و توقف ها و شروع های مکرر گسیختگی، عامل اصلی تولید امواج فرکانس بالا در این مدل است. استفاده از دوایر یکسان و نیز استفاده از توابع چگالی احتمال با توزیع یکنواخت که به منظور ساده سازی های اولیه در مدل اولیه استفاده شده است، با خاصیت ذاتی زلزله مبنی بر تصادفی بودن این رخداد مغایرت دارد. از این رو، در این مطالعه سعی شده با پیشنهاد روش جدید استخراج توابع چگالی احتمال رسید امواج لرزه ای، توابع زمانی متناسب با موقعیت هر ایستگاه تولید شود. روند به دست آمدن توابع چگالی احتمال یاد شده مبتنی بر هندسه گسل و نیز موقعیت مکانی ایستگاه های گیرنده امواج می باشد که باعث می شود طیف های چشمه به دست آمده از شبیه سازی به واقعیت نزدیک تر شوند.