ارتباط سطح CA125 سرم با پارامترهای سوء تغذیه و کارکرد پرده صفاق در بیماران دیالیز صفاقی

دیالیز صفاقی یکی از روش های موثر در درمان نارسایی حاد و مزمن کلیه و جایگزین مناسب عملکرد کلیه در بیماران ESRD می باشد. از عوارض مهم دیالیز صفاقی اسکلروز غشای صفاقی پریتوئن طی پروسه دیالیز صفاقی و سوء تغذیه می باشد. پیگیری بیماران از جهت اسکلروز غشای صفاقی دشوار و مستلزم اقدامات تهاجمی از جمله بیوپسی می باشد. در سالهای اخیر CA125 به عنوان مارکری جهت پیش بینی و تشخیص این عوارض به کار رفته است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط سطح سرمی CA125 با پارامترهای سوءتغذیه و عملکرد پرده صفاق می باشد.
این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 50 بیمار تحت دیالیز صفاقی که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند انجام شد. با توجه به متغیرهای مورد نظر پرسشنامه طراحی شد و اطلاعات به دست آمده در نرم افزار SPSS ver20 با استفاده از آزمون های Anova، T test و chi -square مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه رابطه معنی داری بین سطح سرمی CA125 با تری گلیسیرید، LDL وآلبومین به دست آمد ولی CA125 با پارامترهای عملکردی پرده ی صفاق رابطه معنی داری نداشت.
با توجه به نتایج به دست آمده احتمالا CA125 نمی تواند جهت پیش بینی عملکرد پرده صفاق در پروسه دیالیز به کار رود ولی با سوء تغذیه و لیپید پروفایل در ارتباط است.