بررسی تاثیر رهبری راهبردی بر نوآوری با تاکید بر رویکرد ارتباطات شبکه ای

امروزه نقش بی بدیل نوآوری در ایجاد مزیت های راهبردی موجب شده است تا رهبران سازمانی از بهترین ساز و کارهای ممکن برای توسعه ظرفیت های نوآورانه خود سود جویند. از این رو تحقیق حاضر در تلاش است تا با توجه به ظهور و درخشش دو عامل «رهبری راهبردی» و «ارتباطات شبکه ای» در عرصه ادبیات معاصر، موضوع تاثیر متغیر مستقل «رهبری راهبردی» بر متغیر وابسته «نوآوری» با تاکید بر نقش میانجی متغیر «ارتباطات شبکه ای» در عرصه یک سازمان صنعتی دفاعی را مورد بررسی قرار دهد. جامعه تحقیق مشتمل بر 120 نفر از مدیران و کارشناسان برجسته سازمان می باشند. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده و داده های آن از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. آزمون فرضیه های تحقیق بر اساس روش مدل یابی معادلات ساختاری صورت پذیرفت. نتایج تحقیق بیانگر آنست که عامل رهبری راهبردی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم از طریق ارتباطات شبکه ای بر عامل نوآوری در جامعه هدف تاثیرگذار بوده، و مهمتر آنکه، تاثیرات غیر مستقیم به مراتب فراتر از تاثیرات مستقیم می باشد.