تاثیر 12 هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل و خستگی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که میلین سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) را تخریب می کند. شایع ترین عوارض این بیماری عدم تعادل، خستگی، گرفتگی عضلات و لرزش می باشد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل ایستا و پویا و خستگی بیماران زن مبتلا به ام.اس (MS: Multiple Sclerosis) است.
این پژوهش نیمه تجربی و کاربردی به شیوه میدانی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون انجام شد. بدین منظور 24 زن 20 تا 50 سال مبتلا به ام.اس به صورت در دسترس انتخاب گردیدند و به طور تصادفی به 2 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. از دستگاه های تعادل سنج پویا (Dynamic Balance Device) و ایستا (Stabilometer Device) برای اندازه گیری تعادل و از پرسشنامه «شدت خستگی» (Fatigue Severity Scale) جهت اندازه گیری میزان خستگی بیماران مبتلا به ام.اس استفاده شد. شایان ذکر است که گروه تجربی به مدت 12 هفته تمرینات پیلاتس را انجام داد؛ اما گروه کنترل طی این مدت هیچ نوع ورزشی را انجام نداد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و مرکب با اندازه گیری مکرر، آزمون تی مستقل و آزمون تعقیبی Bonferoni با تعدیل ضریب آلفا در سطح معناداری 05/0 توسط نرم افزار SPSS 22 انجام شد.
نتایج نشان داد که گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل در آزمون تعادل و آزمون خستگی بهتر عمل کردند.
تمرینات پیلاتس سبب بهبود تعادل و خستگی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس گردید؛ بنابراین متخصصان مربوطه می توانند از تمرینات پیلاتس به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران مبتلا به ام.اس استفاده کنند.