تولید پپتید YY(3-36) در سیستم بیانی Escherichia Coli با استفاده از پروموتر خود القایی

استفاده از القاگرهای سمی، مانند Isopropyl β-D-1-thiogalactopyranoside (IPTG)، در تولید زیست داروها بر اساس رهنمودهای سازمان های نظارتی ممنوع می باشد. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی و بررسی امکان استفاده از سیستم های بیانی خود القایی برای تولید پپتید YY(3-36) به عنوان یک ماده ی اولیه ی دارویی (Active pharmaceutical ingredient یا API) در سیستم بیانی Escherichia coli انجام شد.
توالی پروموتر خود القایی با استفاده بانک های اطلاعاتی به دست آمد. سپس، توالی مورد نظر در وکتور pUC18 سنتز شد. ژن کد کننده ی YY(3-36) نیز با سنتز پرایمر در انتهای’3 پروموتر قرار داده شد. البته، جهت بیان خارج سلولی، یک توالی 22 اسید آمینه ای سیگنال ترشحی آنزیم آسپاراژیناز در قسمت بالادستی ژن پپتید مورد نظر قرار داده شد. پس از آماده سازی باکتری Escherichia coli از وکتور pUC18 برای انتقال ژن به باکتری استفاده شد. سپس، با مقایسه ی بیان ژن پپتید در سیستم بیانی pET22 به عنوان شاهد مثبت، بیان پپتید در دو حالت خودالقایی و استفاده از IPTG با استفاده از ژل الکتروفورز بررسی گردید.
میزان بیان با پروموتر خود القاگر در مقایسه با شاهد مثبت (IPTG با غلظت 1 میلی مولار) مناسب بود.
یافته های مطالعه ی حاضر حاکی از سهولت و اقتصادی بودن کاربرد پروموتر انتخابی در تولید زیست داروهای با ارزش افزوده ی بالا می باشد.