بررسی ساختار جوامع کفزی در تالاب لیپار در استان سیستان و بلوچستان

در این تحقیق ساختمان و پویایی جمعیت ماکروبنتوزها در تالاب فوق شور لیپار واقع در 19 کیلومتری شرق چابهار در استان سیستان و بلوچستان موردبررسی قرار گرفت. لذا بدین منظور نمونه برداری از رسوب و عوامل محیطی نظیر دما، شوری، Do و اسیدیته به منظور بررسی جوامع بنتیک، دانه بندی، مواد آلی و سنجش عوامل محیطی در 5 ایستگاه از تالاب لیپار از آذر 1392 تا اردیبهشت 1393 صورت گرفت. میانگین تراکم جمعیت ماکروبنتوز در ایستگاه 3 با تعداد 1441 عدد در مترمربع دارای بیشترین تراکم ماکروبنتوز در 6 ماه نمونه برداری بوده و پس ازآن ایستگاه های 5، 4، 2 و 1 به ترتیب با مقادیر 1043، 580، 141 و 108 عدد در مترمربع بودند. جمعیت ماکروبنتوز با تعداد 1078 عدد در مترمربع در اردیبهشت ماه دارای بیشترین تراکم و سپس ماه های بهمن، اسفند، آذر، دی و فروردین به ترتیب با تعداد 717، 675، 541، 523 و 441 عدد در مترمربع در رتبه های بعدی ازنظر تراکم جمعیت ماکروبنتوز قرار دارند. از بین گروه های ماکروبنتوز فقط سه گروه شیرونومیده، فرامینیفرا و شکم پایان مشاهده گردیدند. در بین عوامل محیطی شوری با میانگین 90±137 و دما با میانگین 5±25 دارای نوسانات بالایی می باشند. ضریب همبستگی بین عوامل محیطی و تراکم ماکروبنتوزها تنها بین ذرات شن و ماکروبنتوز همبستگی معنی داری (01/0>P) نشان داد. به نظر می رسد مجموعه ای از شرایط محیطی استرس زا مانند شوری بالا، درجه حرارت بالا، وجود مواد آلی زیاد و ریز بودن ذرات در اکثر ایستگاه های موردمطالعه در تالاب لیپار موجب شده است تا این اکوسیستم یک اکوسیستم تحت استرس بوده و گروه های حساس به استرس های محیطی از محیط حذف شده و گروه های مقاوم به شرایط بد محیطی غالب گشته اند.