اثر سالویجنین بر یادگیری و حافظه و میزان بیان ژن mRNA فاکتور رشد دهنده عصبی مشتق از مغز (BDNF) در هیپوکمپ موش صحرایی نر آلزایمری شده

سالویجنین نوعی فاوونووید گیاهی است اثر آن بر حافظه و یادگیری مطالعه نشده است. هدف از این مطالعه تعیین اثر سالویجنین بر یادگیری و حافظه و میزان بیان ژن mRNA فاکتور رشد عصبی مشتق از مغز (Brain derived neurotrophic factor، BDNF ) در هیپوکمپ موش صحرایی نر آلزایمری شده می باشد.
برای ایجاد مدل آلزایمری از تزریق داخل صفاقی دی گالاکتوز با دوز mg/kg 120 به مدت 45 روز به موشهای صحرایی نر استفاده شد. 4 گروه هفت تایی از موش ها شامل گروه کنترل بدون تیمار، گروه آلزایمر که بوسیله تزریق داخل صفاقی دی گالاکتوز با دوز mg/kg 120 به مدت 45 روز دچار آلزایمر شدند. گروه های دریافت کننده سالویجنین در دوز 10 و20 میلی گرم بر کیلوگرم بودند. حافظه موشها 2 و 7 روز پس از یادگیری ارزیابی و میزان بیان ژن BDNF ارزیابی گردید.
نتایج مطالعه نشان داد که تجویز روزانه دوزهای مختلف سالویجنین می تواند موجب افزایش معنی دار در مدت زمان تاخیر در ورود به محفظه تاریک شود (0.05p<) که در موش های آلزایمر نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود (0.05p<). میزان بیان mRNA ژن فاکتور BDNF در گروه آلزایمر بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (0.05p<). سالویجنین توانست میزان بیان این ژن را نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری افزایش دهد (0.01p<).
بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که سالویجنین می تواند باعث بهبود حافظه ناشی از آلزایمر در موش های صحرایی شود. همین طور میزان بیان ژن mRNA فاکتور BDNF را در موش های آلزایمری افزایش می دهد.