پیش بینی حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس ابعاد آنتروپومتری دانشجویان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

ابعاد آنتروپومتری بدن از جمله عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. این مطالعه با هدف پیش بینی حداکثر اکسیژن مصرفی بر اساس ابعاد آنتروپومتری دانشجویان فوریت های پزشکی انجام شد.
این مطالعه تحلیلی- مقطعی در سال 1395 و به صورت کلی شماری در بین 56 نفر از دانشجویان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. در ابتدا، از پرسشنامه ی سلامت عمومی PAR-Q برای اطمینان از سلامت کامل شرکت کنندگان استفاده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی با استفاده از تست تردمیل گرکین اندازه گیری شد. ابعاد آنتروپومتریک توسط متر نواری، دستگاه آنتروپومتر و کولیس دیجیتال اندازه گیری شدند. اطلاعات به دست آمده با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره در نرم افزار 19SPSS آنالیز شد.
میانگین سن شرکت کنندگان 69/21 سال به دست آمد. میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی و میانگین طول پا در بین دانشجویان فوریت های پزشکی به ترتیب 17/4 لیتر بر دقیقه و 35/96 سانتی متر برآورد گردید. همبستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با ابعاد آنتروپومتریک وجود داشت، بعلاوه ابعاد محیط شکم، طول پا و محیط ساق پا، 7/63 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی را پیش بینی کردند.
ابعاد آنتروپومتریکی در بین دانشجویان فوریت های پزشکی، یکی از عوامل تاثیرگذار بر حداکثر اکسیژن مصرفی است. بنابراین در انتخاب این دانشجویان و همسان کردن توانمندی هر فرد با انرژی مورد نیاز شغل، توجه به ابعاد بدنی داوطلبین امری ضروری به نظر می رسد.