تکامل مراحل لاروی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) با تاکید بر تعیین زمان تغذیه فعال

این مطالعه به تعیین مراحل تکامل لاروی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) که یکی از مهم ترین گونه های بومی سواحل جنوبی دریای خزر می باشد و زمان شروع تغذیه این ماهی پرداخته است. در این بررسی نمونه برداری لاروها بصورت روزانه از زمان تفریخ تا روز بیست و ششم انجام شد. نمونه ها در فرمالین تثبیت و اندازه گیری های مربوطه همچون طول کل، طول کیسه زرده، طول باله ها و سبیلک ها، طول سر، قطر چشم، طول پوزه و دهان با استفاده از لوپ مجهز به میکرومتر انجام پذیرفت. طی این مطالعه، مشخص شد با افزایش سن، اندازه کیسه زرده کاهش یافته و در نهایت در روز پانزدهم پس از تفریخ با متوسط طول کل 7/25 میلی متر جذب گردید. ملانین پلاگ در لاروها در دمای 20 درجه سانتی گراد، چهار روز پس از تفریخ با متوسط طول کل 3/15 میلی متر در انتهای لوله گوارشی تجمع یافت، در روز هشتم پس از تفریخ با متوسط طول کل 3/21 میلی متر با باز شدن منفذ مخرج، توده ملانینی شروع به دفع شدن کرد و در روز دهم پس از تفریخ با متوسط طول کل 8/22 میلی متر به طور کامل دفع شد. با توجه به نتایج این بررسی جهت افزایش نرخ رشد و بازماندگی، افزایش مقاومت و همچنین برای جلوگیری از گرسنگی و هم نوع خواری لاروها، توصیه می شود تغذیه تاسماهی ایرانی در دمای 20- 18 درجه سانتی گراد از روز 10- 8 پس از تفریخ آغاز گردد.