بررسی اثر مکمل جنیستئین بر حساسیت به انسولین، مقاومت به انسولین و شاخص عملکرد سلول های بتای پانکراس در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی، کارآزمایی بالینی

کبد چرب غیر الکلی (NAFLD)، که با تجمع چربی در کبد همراه است ارتباط تنگاتنگی با مقاومت به انسولین و چاقی شکمی دارد. جنیستئین به عنوان یکی از مهم ترین ایزوفلاون ها می تواند در بهبود متابولیسم گلوکز و چربی ها نقش داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی نقش مکمل یاری جنیستئین بر حساسیت به انسولین، مقاومت به انسولین و شاخص عملکرد سلول های بتای پانکراس بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی انجام شد.
این مطالعه بالینی کنترل شده دو سو کور با 92 بیمار مبتلا به NAFLDبه مدت 8 هفته انجام شد. بیماران در دو گروه جنیستئین با دریافت روزانه 250 میلی گرم جنیستئین یا دارو نما قرار گرفتند. متغیر های تن سنجی، آنزیم های کبدی، قند خون ناشتا و انسولین سرمی اندازه گیری شد. در نهایت نسبت دور کمر به دور باسن و شاخص های مقاومت به انسولین، حساسیت به انسولین و عملکرد سلول های بتا محاسبه گردید.
جنیستئین موجب کاهش سطح انسولین ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در مقایسه با گروه کنترل شد. گروه دریافت کننده جنیستئین شاهد افزایش معنی داری در شاخص حساسیت به انسولین بود. به علاوه در مقایسه با دارو نما، جنیستئین موجب کاهش نسبت دور کمر به دور باسن در این بیماران شد. با این وجود تغییری در BMI، قند خون ناشتا، میزان عملکرد سلول های بتا و آنزیم های کبدی مشاهده نشد.
نتایج این مطالعه نشان داد دریافت روزانه 250 میلی گرم جنیستئین در بیماران NAFLD به مدت 8 هفته می تواند در بهبود مقاومت به انسولین، حساسیت به انسولین و نسبت دور کمر به دور باسن موثر باشد و به عنوان مکمل غذایی برای این بیماران مد نظر قرار گرفته شود.