واکاوی الگوی انباشت سرمایی مناطق سردسیر ایران براساس مدل های CH،Utah،CP

انباشت سرمایی در دوره رکود برای درختان میوه خزان دار از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. عدم تامین نیاز سرمایی باعث کاهش عملکرد و هدر رفت منابع می گردد. در همین راستا به منظور واکاوی الگوی انباشت سرمایی در مناطق سردسیر ایران، از داده سه ساعته دمای هوا برای 28 ایستگاه هواشناسی همدید در مناطق سردسیر وکوهستانی کشور از سال 1985 تا 2013 استفاده گردید. آمار سینوپ های سه ساعته دمای هوا برای دوره رکود از ماه نوامبر تا مارس تنظیم و با تبدیل به دمای ساعتی به صورت پایگاه داده ای از دمای ساعتی برابر با 3252800 رکورد ساعتی برای هر مدل، پالایش و محاسبه شد. از مدل های ساعات سرمایی(CH) واحدهای سرمایی (Utah) و دینامیکی (CP) برای برآورد انباشت سرمایی استفاده گردید. الگوی انباشت سرمایی براساس برونداد مدل CH، از 775 تا 1445 ساعت و براساس مدل Utah، از 1191 تا 2121 واحد سرمایی و براساس مدل CP از 63 تا 96 بخش سرمایی در بین ایستگاه های مناطق سردسیر متغیر می باشد. عامل ارتفاع در الگوی انباشت سرمایی در هر کدام از مدلها نقش مهمی را نشان می دهد. فراوانی بیشینه های انباشت سرمایی در دهه های گذشته بیشتر از دهه های اخیر می باشد. بررسی سری زمانی انباشت سرمایی نشان داد که در ایستگاه های اصفهان و شهرکرد روند تغییرات کاهشی در سطح 05/0 معنی دار و شیب منفی خط روند در بیشتر ایستگاه ها وجود دارد. براساس معیارهای اعتبارسنجی برونداد مدل دینامیکی به دلیل RMSE کوچکتر نسبت به دیگر مدل ها، از عملکرد بالاتری در برآورد انباشت سرمایی برخوردار می باشد. نتایج این تحقیق برای اگاهی بخشی در مورد کشت درختان خزان دار متناسب با توان اقلیمی و میزان انباشت سرمایی حائز اهمیت میباشد.