بررسی اثر زمان نشاکاری و تراکم بوته بر ماده خشک و فنل کل شاخساره گیاه دارویی سرخارگل در ساری

این آزمایش به صورت کرت های خرد شده با سه زمان نشاکاری (20 فروردین، 19 اردیبهشت و 18 خرداد 1392) در کرت های اصلی و سه تراکم بوته (7، 10 و 16 بوته در متر مربع) در کرت های فرعی اجرا شد.. نتایج نشان داد که اگرچه تاخیر در کاشت سبب کاهش ماده خشک شاخساره (Shoot)، برگ (L)و ساقه (S)شده، اما افزایش تراکم تا 10 بوته در مترمربع تا اندازه ای اثر نامطلوب تاخیر در کاشت را جبران کرده است که نشان می دهد تاریخ کشت زودتر و تراکم 10 بوته در مترمربع برای افزایش کمیت این ویژگی ها مناسب تر بوده اند. نسبت L/Shoot > S/Shoot > F/Shoot بود. بیشترین نسبت S/Shoot و (L+F)/Shoot مربوط به تاریخ کشت خرداد و بیشترین نسبت F/Shoot مربوط به تاریخ کاشت اردیبهشت ماه بود. بیشترین مقدار فنل کل برگ و ساقه به ترتیب 1/51 و 9/35 میلی گرم گالیک اسید در گرم ماده خشک بود که در تاریخ کشت 20 فروردین و تراکم 10 بوته در مترمربع به دست آمد. بیشترین محتوای فنلی گل ها (5/56 میلی گرم گالیک اسید در گرم ماده خشک) در تاریخ کاشت 19 اردیبهشت و تراکم 10 بوته در مترمربع اندازه گیری شد. مقدار فنل کل گل ها> برگ ها> ساقه ها> بود. در کل، می توان چنین استنباط کرد که احتمالا نشاکاری زودهنگام سرخارگل در 20 فروردین ماه و با تراکم 10 بوته در متر مربع برای تولید ماده خشک و فنل کل از برگ ها و ساقه ها و تاخیر در کاشت تا 19 اردیبهشت و تراکم 10 بوته در متر مربع، برای تولید ماده خشک و فنل کل از گل ها در شرایط این آزمایش، مناسب است.